1e officiële werkweek is achter de rug!

Zo, week 3 is alweer begonnen en ik ben nog steeds kapot van week 2. Mijn hemel. Au pair zijn is echt niet zo makkelijk als ik dacht..
De kids begonnen vorige week woensdag pas echt met school. Maandag waren ze de hele dag thuis. Ik had maandag dus een drukke dag. Ik heb ze bezig gehouden van 8.30-20.30. Ik besloot op die dag dat als ze lief waren, we dan een film gingen kijken. Heel goed idee dacht ik, want dat is ook goed voor mijn Franse taal. Florence en Jean-sébastien zouden vast super trots op me zijn. Dus daar zaten we dan. Met zijn viertjes met een bakje zelgemaakte popcorn op de bank Ice Age te kijken. Diezelfde avond kwam Florence naar me toe en vroeg of ik de hele film met ze had gekeken. Dus ik zei ja, waarom stoppen midden in de film. Dat is voor mij geen film kijken natuurlijk;) Nou, dat was dus absoluut niet de bedoeling. Ik mocht ze belonen met tv kijken, maar dan wel 10 of 20 minuutjes. En dat ik zelf had meegekeken was al helemaal niet de bedoeling. Ik was hier niet om films te kijken met de kinderen. Als ze lief aan het kijken zijn dan moet ik dus iets anders doen zoals beginnen met koken of de was opvouwen etc. Daar stond ik dan met mijn goede gedrag, haha.

Die dag erna moest ik voor het eerst naar mijn Franse school om een mondeling af te leggen. Geen probleem dacht ik. Niemand bakt er vast iets van. Ik wist totaal niet wat me te wachten stond en toen ik daar binnen kwam werd ik toch wel een beetje zenuwachtig. Ik was pas na een uur aan de beurt en de vrouw die me ging 'uithoren' had toevallig dezelfde slippers als mij aan. Het eerste wat ik dus zei was: 'Nice shoes!!' Haha, het ijs was gebroken. We hebben eigenlijk heel leuk gepraat en ze heeft me van alles uitgelegd over de school en welk programma ik het beste kan volgen. Ik ga elke maandag en donderdag van 8.00 tot 10.15 naar school en dan heb ik donderdag rond 12 uur nog mijn cultuurlessen. Ik was hier dus niet zo blij mee, want dat betekent dat ik om half 7 al naast mijn bedje moet staan. Helemaal niks voor mij, want ik heb soms nog wel eens last van een ochtendhumeur.. Ik hoop dus heel erg dat ik het nog kan veranderen of dat ik na mijn 1e semester naar een andere klas ga met hopelijk andere tijden.
Die dag begon ik pas om 17.00. Florence ging met de kinderen naar het centrum van Rueil en ik ging mee om te kijken wat daar allemaal te doen was. De eerste winkel die ik tegen kwam was de Vero Moda!! Ik snel naar binnen om rond te kijken. Het vieleen beetje tegen totdat mijn oog viel op de afgeprijste jasjes helemaal achterin de hoek van de winkel. Ik wist niet hoe snel ik bij die jasjes kon zijn en heb ze natuurlijk gelijk allemaal gepast. Of het mijn maat was of niet ik moest en zou zo'n jasje meenemen naar huis. Gelukkig was er een heel leuk zwart jasje in mijn maat en die heb ik gekocht. Mijn eerste Franse aankoop en nog afgeprijsd ook!:) Ik probeerde haar nog uit te leggen dat ik zo'n aankoop natuurlijk niet kon laten liggen. Dus zij vroeg ofik het jasje daar wou laten liggen. Na 10 minuutjes zo gepraat te hebben begrepen we elkaar eindelijk en ging ik er weer vandoor.

Woensdag ben ik voor het eerst naar de school van de kinderen geweest. Wat een gekkenhuis zeg! Er zitten super veel kinderen op die school en het duurt even voordat ik dan ook 'mijn' kinderen heb gevonden. Eigenlijk zou ik de hele woensdag op moeten passen, omdat ze niet naar school zouden gaan. Gelukkig is dat dit jaar anders geworden op deze school en gaan ze allemaal een ochtendje naar school. Geen probleem voor mij, haha. Meestal is woensdag een drukke dag. Louis heeft namelijk gelijk uit school voetbal, daarna tennis en daarna komt de pianolerares voor Louis en Inès. Al deze activiteiten waren helaas nog niet begonnen. Ik was de hele dag dus bezig met dingetjes te regelen voor hun school, want het ene kind had nog een schrift nodig, het andere moest al beginnen met huiswerk maken enz. Ook moeten de kinderen een plakkertje met hun naam eropop alles wat ze hebben. En als ik dan alles zeg dan bedoel ik ook echt alles! Alle pennen en stiften die ze hebben moeten ookvoorzien worden van een naam. Ook alle boeken en schriften worden hier gekaft. Één keer raden waar ik de hele middag mee bezig was.. Ja, dat was me wel een leuk dagje..

Donderdag had ik een soort van meeting op mijn nieuwe school. Ze legden alle programma's nog een keertje uit en het was gelijk een kans om andere au pairs te ontmoeten. Ik vond de leraren echt super aardig. Ze geven hier ook workshops en ik hoop dat ik een kookworkshop mag volgen, omdat ik ook graag een kookles op kookschool 'le cordon bleu' wil volgen. Hier moet ik wel een bepaald niveau Frans voor beheersen. Daar moet ik nog even hard aan werken. Het was die dag super mooi weer en ik ben gelijk uit school met de kinderen naar het park gegaan om te spelen. Het hele park zat dan ook stampvol met andere au pairs en nanny's. Een grote meetingsplek, haha.

Vrijdag was de dag dat ik voor het eerst alleen naar de grote markt moest gaan. Ik had dan ook weer een hele waslijst mee met wat ik aan groente/fruit/vlees en brood moest halen. Gelukkig kwam ik Dina tegen. Een andere au pair uit Macedonië die bij mij in de straat woont. Zij praat iets beter Frans dan mij en aan mij de taak om een bigsmile op te zetten en met mijn beste Frans( met aanvulling van Dina dus)de mensen op de markt ervan te laten overtuigen dat ik best wist wat ik aan het kopen was. Gelukkig waren ze allemaal heel aardig en heb ik veel gratis dingen gescoord:)! Daarna heb ik snel Mathilde van school gehaald om samen te lunchen. Ze eet elke dag in de schoolkantine alleen op vrijdag niet. Ze vind het namelijk niet zo leuk en eet liever thuis wat ik best begrijp. Bij de school staat ook een klaarover om ons veilig aan de andere kant van de straat te brengen. Hij heeft een mooi reflecterend jasje aan en voordat hij begint doet hij zijn witte handschoentjes aan om zijn gebaren sterker te laten overkomen. Hij beweegt zijn handen dan als een soort van Michael Jackson en wonderbaarlijk genoegstopt iedereen voor hem op dat moment. Onderschat hem dus niet! Het was een lange dag en de kinderen waren erg moe van een week school. Ik was ook zeer blij dat mijn weekend begon na 8 uur s'avonds. Alleen had ik iets te vroeg gejuicht, want ik had de grote eer om zaterdagochtend van 9 tot 10 nog een uurtje de was te doen. Ik ben soms echt een bofkont moet ik zeggen hoor. Daarna had ik afgesproken met Nederlandse au pairs om te gaan picknicken in een park in Parijs. Erg leuk, want het weer was die dag echt super!
Zondag hadden we weer afgesproken en hebben we bij de Eiffeltoren gezellig gezeten. Daarna nog wat roséetjes gedronken en weer op weg naar huis gegaan. Kortom een leuk weekend na een zeer vermoeidende week!

Vandaag begin ik weer om 16h, maar moet ik thuisblijven om de schoonmaakster binnen te laten en de deur weer achter haar te sluiten. Jean-Sébastien is een paar dagen weg voor zijn werk en ik ben dan tot woensdag alleen met Florence.
Morgen heb ik mijn eerste taalles hier in Rueil met de mensen uit Afrika die hier komen om te werken. Deze cursus is dan ook erg goedkoop vergeleken met mijn echte franse taalschool die 1 oktober pas begint. Ik ben dan ook erg benieuwd, maar heb er super veel zin in, want ik wil zo snel mogelijk vloeiend Frans spreken! Ik hoop dat ik in deze dagen ook mijn nieuwe telefoon binnen krijg vanuit Nederland. Dan heb ik ook internet op mijn mobiel en gelukkig zijn hier genoeg wifi-spots. Het weer is hier nog redelijk, dus daar ga ik straks lekker van genieten!

Tot snel iedereen! X

Paris, je t'aime!

Jeetje, de tijd gaat echt snel. Alweer een week weg en al veel te veel gedaan voor mij gevoel!
Donderdag was een drukke dag. Het eerste nieuwtje dat ik hoorde toen ik wakker werd, was dat de oudste luizen had! Moet je net mij hebben natuurlijk.. Met als gevolg dat ik de hele ochtend bedden stond te wassen om alles maar anti luis te maken. Volgens Florence moest ik één druppeltje lavendelolie in mijn haar smeren, want daar houden luizen niet van als het goed is. Nja, je snapt het wel, één druppeltje werd voor mij iets meer. Ik heb mijn hele haar volgesmeerd met lavendel en ben gelukkig nog luis vrij! Ik ben daarna naar het winkelcentrum gegaan om een sim-kaart te kopen. Helemaal gelukt in mijn eentje en ik was dan ook best trots op mezelf! Ik moest ook nog wat boodschappen meenemen uit de enorme supermarkt en ook dat was gelukt. Ik werd soms wel een beetje raar aangekeken merkte ik al. Waarschijnlijk doorde lavendelwalm dat om me hing, haha. S'middags kwam Svetlana, de Russische au pair, die me mijn toekomstige school ging laten zien. Ik kreeg gelijk een dikke pakkerd van haar. Ze is erg aardig en enthousiast. Samen zijn we dus naar Parijs geweest en zijn we 'uiteten' geweest bij de Mac:) Gosh, wat was dat lekker na een week alleen maar groenten eten, haha. Soms ben ik een beetje een vreetzak moet ik zeggen. En na een week geen eten gegeten te hebben met teveel calorieën dat je jezelf bij elk tussendoortje af moet vragen: Heb ik trek of ga ik dit eten omdat ik weet dat het lekker is, was dit uitstapjeecht een traktatie! Ik had wel door dat Svetlana erg goed was met de kinderen. Ze vinden haar helemaal geweldig en de moed zakte me eerlijk gezegd een beetje in de schoenen op dat moment. Ik heb nog een lange weg te gaan, maar als ik hoorde hoe goed ze Frans praatte kreeg ik gelijk weer hoop. Ik kan niet wachten.

Vrijdag is de dag dat de grote markt op het pleintje staat. We hebben dan ook weer veel groente, fruit en vers vlees gekocht. Terug in het huis heb ik JS geholpen met cous-cous maken. Zaterdag zouden vrienden van hem komen enhij wilde graag cous-cous voor ze maken. Geen probleem, ik help graag met koken! Smiddags ben ik weer naar Parijs gegaan. Er kwam veel visite langs en omdat ik best begrijp dat ze dan 'gewoon' even willen praten zonder alles te vertalen, ben ik naar Parijs gegaan. Ik heb weer een andere weg genomen. Alleen stond ik natuurlijk weer bij het verkeerde busstation met als gevolg dat ik de verkeerde kant op ging. Gelukkig kon ik nog switchen en belandde ik uiteindelijk in Parijs. Ik heb de Notre Dame bezocht, maar omdat ik niet veel tijd had ben ik er niet in geweest en heb ik lekker van het zonnetje genoten. Er kwam een oudeman gekleed in een netjes paknaar me toe die vroeg of ik Russisch was. Komt misschien door mijn nieuwe coupe, maar nee, ik ben niet Russisch. Daar had hij geen moeite mee en volgens hem kon ik nog altijd een lekker wijntje met hem drinken even verderop. Daar had ik dan weer wel moeite mee en zei ofcourse nee. Een andere man kwam me helpen en hebben we hem weggejaagd, haha. De man die me kwam helpen was Canadees en was aan het wachten op zijn kleindochters. Hij was heel aardig en we hebben super leuk gepraat. Na dit gezellige gesprek ben ik opzoek gegaan naar l'archevêche. Dat is een brug die volhangt met slotjes. Je kunt hier samen met je geliefde een slot ophangen en je sleutels in het water gooien zodat je liefde voor eeuwig duurt. Super romantisch!

Zaterdag kreeg de familie bezoek. Om mijn dag nuttig te besteden heb ik s'ochtends hardgelopen! Ja, jullie lezen het goed. Ik ben zeer sportief bezig! Ik had voor mij gevoel een mooi rondje uitgestippeld om mee te beginnen. Ik had alleen geen rekening gehouden met de vele heuvels die hier zijn. Dit rondje ga ik voorlopig dus niet meer rennen en bewaar ik totdat ik weer wat conditie heb opgebouwd, haha. Toch heb ik niet gestopt en mocht ik weer trots zijn opmezelf alhoewel ik nu flink veel spierpijn heb.. Na een snelle douche ben ik weer op weg gegaan naar Parijs. Ik belandde ergens in een winkelcentrum waar ik een kwartier heb over gedaan om de uitgang te zoeken. Ik mag van mezelf nog even nietaan winkelen denken, dus dat was absoluut geen pretje! Het was super mooi weer en besloot om mijn lunch buiten op te eten. De eerste winkel die ik buiten tegen kwam was de HEMA! Mijn lunch moest dus nog even opzich wachten als je begrijpt wat ik bedoel. Ik probeerde heel snel rond te kijken om maar niet in de verleiding te komen om iets te kopen, maar toen ik de Hollandse thematafel zag vol met stroopwafels kon ik mijn lach niet meer in houden. Echt geweldig! Na dit Hollandse avontuur ben ik naar het Louvre geweest. WAUW, wat is dat mooi zeg! Ik heb nog lang niet alles gezien. Gelukkig nog tijd zat. Wel heb ik natuurlijk de Mona Lisa bekeken. Na wat ellebogenwerk kreeg ik pasde kans om een foto te maken. In deze zaal van het Louvre maak je absoluut geen vrienden, haha. Het Louvre is erg groot en omdat het voor mij vaak erg lang duurt voordat ik weet waar ik ben en welke kant ik op moet heb ik hier de hele middag rondgelopen. Misschien is het beter als ik de volgende keer een kaart meeneem zodat ik niet een uur hoef te zoeken naar de Dutch painters.

Vandaag ben ik met andere Nederlandse au pairs naar Parijs gegaan. Niet iedereen is al gearriveerd, daarom gaan we volgende week weer. Het was evengoed gezellig en we hebben leuk door Parijs gelopen. Ik denk dat ik mijn hardlooprondje volgende week wel kan overslaan, want na al dat geloop deze week heb ik geen benen meer over.
Ze werken hier met een puntensysteem. De kinderen beginnen elke week met 20 punten. Doen ze iets stouts verliezen ze er een, doen ze iets liefs of helpen je ze met opruimen etc. dan winnen ze een punt. Het is de kunst voor ze om aan het einde van de week meer dan 11 punten te hebben om iets leuks te gaan doen of bijvoorbeeld iets heel lekkers te gaan eten. De kinderen zijn erg fanatiek en ik ben de hele week eigenlijk een soort van scheidsrechter die punten uitdeeld of afpakt. Best leuk zo'n spelletje, haha. Vandaag is weer een nieuwe week begonnen en ik hoor dan ook niks anders als: 'Als ik dit doe krijg ik dan één punt of een half punt' of 'Ik heb lekker de meeste punten'. Ze ruimen zelf elkaars kamer op om een punt te verdienen. Morgen eten we voor de lunch hamburgers met sperziebonen. Louis snijdt alle sperziebonen voor een punt, maar dan ook allemaal, één voor één en hij mag niks overslaan. Tja, ik moet streng zijn. Ideaal dit. Ik moet alleen wel een hoop dingen verzinnen waar ze een punt voor kunnen verdienen, dat maakt het dan weer lastig.
Elke zondag komt ook de vader van Florence langs om samen naar de kerk te gaan en de dag met elkaar door te brengen. Ze waren vandaag al vroeg weg om vliegtuigen te spotten dus ik heb hem net pas ontmoet. Hij is echt het voorbeeld van een typisch oud Frans mannetje en ik ben nu al dol op hem! Hij zei tegen mij: 'Mijn twee beste vrienden zijn de Seine en de Eiffeltoren'. Mijn hart smolt op dat moment, hoe lief! Hij wenste me na al deze lieve woorden wel heeéeel veel succes met de kinderen. Zoveel succes dat ik er een beetje bang van werd. Gelukkig ben ik erg goed in het spelen van scheidsrechter en zie ik dit als een leuke uitdaging!
Morgen begint mijn werkweek officieël. Kom maar op les petits enfants!

My first day in Paris!

Maandag zou ik eigenlijk op Mathilde en Inès passen, maar ze waren heel lief aan het spelen dus ik kon rustig aan doen. We hebben die ochtend een rondje door de buurt gewandeld en Florence heeft me de supermarkt laten zien. Vanaf de buitenkant ziet het er heel klein en rustig uit, maar toen ik binnen kwam was het eerste dat ik zei omg! Ik was zo blij toen ik het gebouw zag dat het niet zo'n XXL supermarkt was. Nou, dat heb ik snel teruggenomen. Gelukkig is mijn taak om vooral veel groenten en fruit op de markt te halen en hoef ik daar niet vaak heen. Na het middageten heb ik geschilderd met de meiden. Ik merk nu wel dat het moeilijk is om kinderen te helpen of te corrigeren in het Frans. Gelukkig ben ik erg goed in gebarentaal;) Dit was ook mijn eerste uurtje alleen met de kinderen. Het ging opzich best goed. Met het avondeten waren ze erg nieuwsgierig over mijn thuissituatie en natuurlijk of ik huisdieren had (Ze zijn hier gek van dieren, alleen hebben ze op dit moment alleen een vis). Ik vertelde dat we kippen hebben en elke dag 4 eieren. Ik denk dat we hier wel een kwartier over hebben gepraat omdat Louis maar niet kon geloven dat kippen elke dag een ei leggen! Ook toen ze vroegen wat ik allemaal op vakantie had gedaan en ik zei: 'ehm, uitgaan, slapen, zonnen' keken ze me met verbazing aan. Aaah, c'est pas possible! Haha.
We hebben die dag ook mijn 'werkschema' opgesteld. Ik begin elke dag om 16h en eindig ongeveer rond 20h, behalve op woensdag dan heeft ze me de hele dag nodig. Op zaterdag en zondag ben ik vrij, maar ik kan soms op zaterdag gevraagd worden om alleen s'ochtends te helpen. Ik moet ook een heel schema uit mijn hoofd leren voor als er een keer iets erg gebeurd. Zodat ik aan de ambulance of politie kan uitleggen wat er aan de hand is. Een hele routine die ik helemaal uit mijn hoofd moet leren. Dat wordt leuk.. Ik heb ook besloten om in Rueil een taalcursus te volgen. Sowieso totdat ik naar school ga. De taalcursus is eigenlijk bedoeld voor de mensen vanuit de koloniën die een stad verder wonen en hier komen om te werken, maar als ik heeéeel graag wilde mag ik ook komen. Haha, ja, waarom niet? Ze zien me al aankomen.

Dinsdag zijn we naar de markt geweest en we hebben niet normaal veel groente en fruit gekocht. Ik keek echt mijn ogen uit. Dus mam, je hoeft je geen zorgen te maken. Ik eet hier heel gezond! Elke dag maken we de raarste combinaties om alle vitamines binnen te krijgen. De schoonmaakster Melisa was onderhand al druk bezig met schoonmaken. Harstikke lief, want ze nam mijn kamer ook gelijk even mee. Ik heb ook mijn eerste post al ontvangen. Een uitnodiging voor een au pair party, hoe cool! Haha. We hebben ook nog een bananencake gemaakt dinsdag, erg lekker al zeg ik het zelf en heel makkelijk te maken en natuurlijk erg gezond.

Ik heb die nacht geen oog dicht gedaan, omdat Florence mij vertelde dat er een vriendinnetje kwam de volgende dag en ik dus gaan en staan mocht waar ik wilde. Ik besloot om een dagje naar Parijs te gaan. Of in ieder geval de RER en de metro te proberen. Super spannend. Ik werd weggebracht door Jean-Sébastien en die heeft me alles uitgelegd. Eigenlijk is het heel simpel, maar je moet het even doorhebben. Ik ben met de RER naar l'arc de triomphe gegaan en vanuit daar door gelopen naar de Champs-Élysées, heb l'Invalides bezocht waar Napoleon ligt als het goed is en daarna naar de Eiffeltoren. Ik heb alleen de grootste beginnersfout gemaakt voor toeristen (ik mag mezelf nu nog een toerist noemen) die er bestaat. De batterij van mijn camera was leeg. Erg jammer, maar gelukkig heb ik nog genoeg tijd om de verloren foto's in te halen en heb ik genoeg foto's mogen maken van mijn nieuwe Chinese vrienden. Ik heb zoveel gelopen vandaag dat ik op allebei mijn voeten een blaar heb. Gelukkig wilde Florence mijn blaar wel doorprikken met naald én DRAAD!! Ik heb nu dus 2 strikjes onder mijn voet die er vanzelf afvallen als mijn bovenste huidlaag loslaat. Ik schrok me wild toen ik dat zag en het is best een raar gezicht om die strikjes te zien, maar het deed geen pijn en het vocht kan er nu beter uit volgens haar.
Ik was alleen met de kinderen met het avondeten. We aten pizza en als toetje cake om het mij makkelijker te maken. Het was echt lastig omdat ik nog niet vloeiende zinnen snel uit kan spreken. Ik spreek het langzaam uit anders raak ik zelf in de war. Ik werd alleen keihard uitgelachen, omdat ik een raar accent heb volgens hun. En bedankt, daar doe je dan zo je best voor, haha. Ik heb wel samen met Florence een schrift gemaakt met zinnen die handig zijn om te gebruiken. Het staat alleen een beetje stom als ik dat er bij ga houden terwijl ik met de kinderen praat.Florence gingzwemmen en ik kon alvast beginnen met Mathilde naar bed proberen te brengen. Ze wilde graag nog spelen en heeft de hele buurt bij elkaar gebruld. Jean-Sébastien was boven en kwam me gelukkig helpen. Ik heb toen toch maar mijn schrift erbij gepakt en we hebben samen heel lief een verhaal gelezen.

Morgen ga ik met Svetlana naar Parijs alleen nemen we een andere weg zodat ik straks van elke weg iets afweet. Ik krijg binnenkort ook een pas zodat ik makkelijker met het OV kan. Een soort ov-chipkaart. Ik heb ook al mijn Franse test gedaan. Ik moet nu alleen nog even afwachten op welk niveau ik mag beginnen.
Bedankt voor jullie lieve berichtjes!

à bientôt!

Eerste 2 dagen..

We vertrokken zaterdagochtend rond 7 uur, maar werden iets opgehouden omdat die meiden me kwamen uitzwaaien. Echt super lief, de tranen sprongen spontaan in mijn ogen, maar ik moest toch echt gaan. In de auto besefteik nog steeds niet datik echt wegga voor een lange tijd. Ik besef dat nu nog steeds niet en heb het gevoel dat ik elk moment wordt opgehaald en naar huis ga..

We kwamen in Rueil-Malmaison (de plaats waar ik nu woon, een kleine stad wat aan Parijs ligt, ze noemen dat een banlieu) aan rond 2 uur. We werden warm onthaald en de kinderen, Inèz, Louis en Mathilde, waren nog druk bezig om hun kamer op te ruimen. Ik had kadootjes meegenomen zodat ze me gelijk aardig zouden vinden. En dat lukte, de kado's werden opengescheurd en meteen gebruikt. 1-0 pour Maartje! Daarna lieten Florence en Jean-Sebastien mijn ouders en mij het huis zien. Ze verschuldigde zich 10x voor al de rommel en dat ze geen tijd hadden om het op te ruimen vanwege de vakantie, maar ik ben wel wat gewend;)
De kinderen hadden ondertussen al de tafel gedekt met allerlei Franse lekkernijen. De eerste indruk was in ieder geval goed. Mijn ouders vertrokken pas rond half 5 denk ik.
Svetlana, de Russische au pair die voor mij in dit gezin was, kwam met het vliegtuig en had dus maar 1 koffer mee. Voordat we mijn koffers uit de auto gingen halen, hadden we ze al een beetje voorbereid dat ik misschien een beetje meer meehad. Dat was geen probleem volgens hun. Mijn moeder had het erg moeilijk met afscheid nemen. De tranen konden we dan ook niet meer tegenhouden en om het drama niet groter te maken dan het was vertrokken ze dan ook snel. Wel raar om je ouders uit te zwaaien terwijl je zelf achterblijft met mensen die je eigenlijk helemaal niet kent. Gelukkig zijn Florence en Jean-Sebastien erg aardig en namen me gelijk mee door het huis om van alles te vertellen. We eten hier 2x warm op een dag. Best wel even wennen, omdat ze hier bijna geen tussendoortjes eten, waar ik dan weer erg van houd.
Florence wilt dat de kinderen zoveel mogelijk groentes eten. Het avondeten was dan ook tomaten, sperziebonen, doperwten en als ik wilde een plak koude ham. Het is hier ook een gewoonte om na het avondeten een stuk kaas te eten, maar dan niet een plak jong belegen kaas van campina. Nee, geitenkaas of schapenkaas. Ik wil alles proberen, dus waarom niet? Haha, nou, dat heb ik snel geweten. Ik eet sowieso geen geitenkaas en schapenkaas laat ik voortaan ook maarstaan.

De kinderen zijn erg lief en reageren gelukkig niet raar op mijn aanwezigheid. Florence praat erg veel, haha, ik krijg dan ook heel veel tips in een paar minuten en moet ze eigenlijk gelijk opschrijven om ze niet allemaal weer te vergeten. We hebben afgesproken om altijd op zondag de aankomende week door te nemen, omdat hun werkschema's nogal wijzigen. We hebben ook een dag afgesproken waarop we de week even doornemen zodat ik ook mijn verhaal kwijt kan over wat goed en fout ging. Het gezin gaat elke zondag naar de kerk en vroegen mij ook mee. Ik vertelde hun dat ik niet vaak naar de kerk ga, maar wel een keer meewilde om te kijken hoe het er hier aan toe gaat. Ik zat op mijn eerste zondagochtend in Parijs dus in de kerk. Wie had dat gedacht. Een keer en nooit meer denk ik, haha. Ik verstond er helemaal niks van, omdat de microfoon niet helemaal goed werkte en er allemaal heilige woorden werden gebruikt die ik niet op school had geleerd. De kerk was in het centrum van Rueil. Ik heb gelukkig nog wel even het centrum gezien en hebben ze me al een hoop uitgelegd over de verschillende wegen die ik kan nemen naar het centrum van Parijs. Na de kerk had Florence Ratatouille gemaakt, je weet wel van die film. Opzich erg lekker, maar ik moet er nog steeds even aan wennen dat ik rond 1 uur warm eet. Na het eten heb ik een tijd gevoetbalt met Louis. Hij is helemaal gek van voetbal en wilt het het liefste elke minuut spelen. Toen zijn zusjes erbij kwamen gingen we een potje handballen. Daar waren ze snel op uitgekeken, omdat ik te lang voor ze was. Florence heeft me daarna meegenomen om het busstation, de school, de supermarkt en het speelpark te laten zien. Ik ben ook al voorgesteld aan de buurvrouw. Beetje bij beetje geeft ze me de kans om te wennen aan hun en de omgeving, want anders is het veel te veel informatie en gaat het bij mij dus het ene oor in en het andere oor uit.
We hebben net alles voor mijn school uitgezocht. Beetje balen, want het begint pas 1 oktober. Op de taalcursus ontmoet ik veel au pairs waarmee ik dan de stad ik kan gaan, datmoet dus nog even wachten.Gelukkig ga ik donderdag met Svetlana naar de stad, want ik kan niet meer wachten!:) Ik heb straks les op maandagochtend en donderdagochtend. Donderdagochtend kan ik na mijn les dan langer in Parijs blijven om te shoppen of weet ik veel wat. Geen probleem voor mij!Ze zijn gelukkig erg flexibel. Alles valt te overleggen.
Het waren 2 vermoeiende dagen. Florence praat vooral Engels met me, maar schakelt af en toe ook om in het Frans. De kinderen praten alleen maar Frans met me. Opzich versta ik veel, maar als ze te enthousiast worden is het totaal niet meer te volgen. Morgen begin ik met mijn eerste uurtjes. Florence en Jean-Sebastien zijn veel thuis maar zijn dan aan het werk. Ik ben morgen alleen met de meiden, omdat Louis op voetbalkamp is de hele dag.
Ben benieuwd!

Au revoir Nederland!

Het is dan eindelijk zover! Ik ga Nederland gewoon voor 10 maandjes verlaten. Ik denk dat ik vannacht geen oog dicht doe. Dan komt het toch eigenlijk best wel dichtbij.
10 maanden is ook best lang. Ik altijd met mijn goede ideëen, haha.
Gelukkig kom ik in een super leuk gezin terecht en het worden hopelijk 10 maanden om nooit meer te vergeten!
Iedereen nog bedankt voor de lieve berichtjes/kadootjes/kaarten. Ik zal aan jullie denken als ik
door de straten van Parijs loop! En ik drink zeker een Frans wijntje op jullie!

Ik heb onderhand al 4 koffers ingepakt en die zitten prop en prop vol. Nu alleen nog de laatste spulletjes en dan ben ik er echt klaar voor. Kom maar op Paris!

Tot snel allemaal!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Maartje