Vorige week woensdag begon al goed. Ik ging de kinderen ophalen van school zonder paraplu, want het zou droog blijven volgens mijn buienradar. Nou.. Niet dus, we waren allemaal helemaal doorweekt.Toen we thuis kwamen moest iedereen zich dusweer omkleden, want stel je voor dat iemand ziek wordt. Dat had ik niet helemaal ingepland in mijn schema natuuurlijk. Ik moest dan ook in 20 minutende kinderen droge kleren aantrekken, ze mijn overheerlijke hamburgers en pommes de terres au four laten eten en met Louis naar zijn tennisles lopen. Toen we eindelijk bij de tennis waren, konden we gelijk weer terug, want het ging niet door vanwege de regen. Er was niet genoeg plek voor iedereen op de overdekte banen, maar dat wist ik natuurlijk niet. Blijkbaar wisten alle anderen dat wel, want er was niemand te vinden behalve Louis, ik en zijn leuke tennisleraar die onserg liefkwam vertellen dat het niet doorging op een toon dat ik dat zelf wel had moeten weten. Ik zag dan ook achter hem in de kleine tenniskantine alle andere tennisleraren een beetje lachen. Niet zo'n slimme zet van me, haha, maarja.

Gelukkig had ik een leuk vooruitzicht. Ik ging namelijk die avond met Anniek, Roos en Susan pub surfen. Dat werkt als volgt: bij binnenkomst in de bar krijg je een sticker met een nummer. Het gaat er die avond om dat je gezellig met iedereen praat en nieuwe contacten kunt maken. Er komen dan ook een hoop buitenlandse mensen op af. De sticker helpt je om het ijs te breken zegmaar, want al vind je iemand met hetzelfde nummer krijg je een shotje bij de bar. Dat werkt erg motiverend met als gevolg dat iedereen een beetje naar iedereens borst loopt te kijken met de hoop om hetzelfde nummer te vinden. Voor de meiden geen probleem ofcourse, maar voorsommige jongenswas hetwel een beetje ongemakkelijk om naar een meisje haar borst te kijken waar desticker zich vaakbevond,dus die vroegen het dan maar netjes, haha! Ik was nummer 9 en ik had mijn maat al snel gevonden. Een aardige jongen uit Oostenrijk, maar omdat ik dat niet goed hebverstaan, heb ik de eerste 10 minuten gedacht dat hij uit Australië kwam. Ik stond dan ook een beetje voor gektoen hij vertelde dat hij een weekendje naar huis ging met de autoom een verjaardag te vierenvan zijn vriend en ik hem toen keihard heb uitgelachen omdat ik het raar vondom voor een verjaardaghelemaal een weekendjemet de auto naar Australië te gaan.Ja, ik weet wel hoe je een goede eerste indrukt maakt;)

Een erg leuke avond, maar toen mijn wekkertje weer om 6.30 ging was dat iets minder. Ik had dan ook een beetje moeite om wakker te blijven in de les.
Vrijdag haal ik Mathilde altijd van school tussen de middag om samen te lunchen met Jean-Sebastien en mij. Ze had deze keer gekozen voor een omelet. Geen probleem natuurlijk. Alleen is Mathilde er wel heilig van overtuigd dat alles wat ze eet ook echt Frans is. Ze vraagt dan ook vaak aan mij of ik het Franse eten lekker vind ook al eten we dan bijvoorbeeldaardappelen met sperziebonen. Ook bij de omelet werd de vraag dan ook weer gesteld waarop ik dan weer moet uitleggen dat wij dat in Nederland ook eten en het niet persé een Franse specialiteit is. Zo schattig hoe ze me dan met haar verbaasde blik aankijkt. Volgens haar kan dat namelijk helemaal niet. Alles is gewoon Frans volgens haar.

Het weekend ben ik goed begonnen door met Anniek op de trappen van de Sacre Coeur wijntjes te gaan drinken. Vanaf daar heb je een super mooi uitzicht over de hele stad! Zaterdag was ik al vroeg wakker, want de schoonmaakster, opa en een vriendje van Louis kwamen s'ochtends. Wat een herrie! Ik heb toen maar snel een stokbroodje gegeten en ben de stad ingegaan met Anniek. Het was erg slecht weer dus we vonden het een mooie dag voor een museum. Alleen was het overal super druk, dat konden we dus weer mooi vergeten. Later werd het gelukkig weer droog en konden we mooi een stukje wandelen door de stad. We nemen eigenlijk altijd de metro dus we zijn aldoor weer verbaasd hoe dicht alles eigenlijk bij elkaar ligt. Zonde om dan de metro te nemen en vooral als het mooi/droog weer is!
Zondag heb ik met Nicchelle en Anniek door het Montmartre gelopen en eigenlijk de hele middag weer op de trappen van de sacre coeur gezeten. Het was erg lekker weer en er zat een straatmuziekantje. Super leuk! Het Montmartre is wel een van mijn favoriete delen van Parijs:)

Ik had dinsdag mijn eerste zumbales! Haha, echt geweldig. Ik bakte er natuurlijk weer helemaal niks van, maar daar kan ik dan wel weer om lachen. Het was ook nog wel een pittig lesje, het tempo lag erg hoog, erg goed voor me dus!
'Mijn fiets' is nog steeds niet gemaakt. Of naja gemaakt, de band moet volgens mij alleen maar opgepompt worden. Dat schijnt blijkbaar een heel karwei te zijn. Misschien moet ik mijn talenten wel ff showen door de band te plakken. Fietsen is hier sowieso not done, want ik zie niemand het doen. Vandaag gingen Louis en zijn vader een rondje fietsen. Alleen al bij het woord fiets werd de camera uit de kast gepakt. Alles is vastgelegd terwijl het volgens mij niet eens zijn eerste keer was of zijn eerste keer zonder zijwieltjes ofzo, haha. Voor franse mensen is de fiets dus een heel bijzonder vervoersmiddel. Ze moesten eens weten hoeveel wij er in Nederland hebben!

Morgen is mijn laaste werkdag van de week. Daarna heb ik heerlijk 2 weken vakantie, waarvan ik de laatste week ik Marseille mag doorbrengen. Ik heb niets te klagen, al moet ik zeggen dat ik wel ff aan vakantie toe ben hoor. Het gezin gaat de eerste week naar Bretagne zonder mij. Ik mag dan een weekje bij Nicchelle logeren. Heel veel zin in!:) Die week erop ga ik samen met de familie met het vliegtuig naar Marseille naar hun opa en oma. Ik vind dat opzich best wel spannend, want dan ben ik echt een hele week met hun. Gelukkig mag ik ook lekker zelf Marseille in dus dat ga ik ook zeker doen!

à bientôt!!